| 
            Co oznacza sekta?
            
            Słowo "sekta" (od łac. "secare" - odcinać, odrąbywać) - oznacza 
            "grupę religijną, która oderwała się od któregoś z wielkich 
            Kościołów panujących, wielkiej religii czy grupę izolującą się od 
            ogółu społeczeństwa, silnie akcentującą rolę przywódcy. W 
            przeciwieństwie do Kościoła sektę cechują następujące właściwości: 
            podszywanie się pod grupę religijną, kulturalną lub terapeutyczną, 
            kierownictwo typu charyzmatycznego, odwołujące się do 
            nadprzyrodzonego autorytetu; dobrowolność uczestnictwa; chociaż nie 
            każdy może zostać członkiem sekty, to jednak przynależność do niej 
            nie jest obowiązkowa; przekonanie członków o ich wyjątkowości i 
            wyłączności; ślepe podporządkowanie się członków przywódcom ruchu - 
            władza totalitarna; zastosowanie rozbudowanego systemu kontroli, 
            zakazów i kar, oraz technik psychologicznych; bezkompromisowa, 
            radykalna postawa członków sekty wobec świata i uznawanych wartości, 
            często połączona ze ślepym fanatyzmem; darmowa praca członków dla 
            grupy i przywódcy izolację od świata zewnętrznego wynikającą z 
            własnego, odrębnego, najczęściej opozycyjnego systemu wartości; 
            silna więź wewnętrzna, najczęściej dla jej członków jedyna, a także 
            wymóg bezwzględnej lojalności; kierowanie się woluntaryzmem w 
            postępowaniu; tendencja do jednostronnej interpretacji doktryny i 
            zawężenia kultu; fanatyzm w wyznawaniu prawd i zamknięcie na wszelki 
            dialog z obcymi. 
            
            Zjawiskiem pokrewnym do sekt są "kulty" lub "ruchy kultowe". Słowo 
            "kult" (od łacińskiego "cultus" - oddawanie czci bóstwu i czynności 
            o charakterze rytualnym) podkreśla mocniej aspekt indywidualizacji 
            życia religijnego w obrębie kultu. Celem uczestników tej luźnej i 
            mało zwartej struktury społecznej jest czysto osobiste doświadczenie 
            ekstatyczne, komfort oraz uzdrowienie fizyczne. Zamiast wstępowania 
            do kultu, aktu, który wymagałby zgody innych, wybiera się po prostu 
            wiarę w określone teorie i przestrzeganie określonych praktyk, a 
            zgoda innych przestaje być konieczna. 
            
            Kult charakteryzuje się odmiennymi od konwencjonalnych poglądami na 
            to, co jest realne, możliwe i moralne. Kulty to często ruchy 
            zostające w opozycji do dominującej tradycji naukowej, np. kulty 
            lecznicze, astrologia czy Ruch Potencjału Ludzkiego. Niektóre kulty 
            cechuje efemeryczność; brak określenia wyraźnych granic grupy, 
            scentralizowanego przywództwa i standaryzacji doktryny; minimalne 
            wymagania w stosunku do uczestników, którzy mogą się między sobą 
            znacznie różnić pod względem zaangażowania. Kult określany jest też 
            jako "sekta dla wybrańców" i "władza nad psychiką człowieka". Cztery 
            elementy kultu szkodliwego: werbunek nowych członków dokonuje się 
            bez podania ścisłych i bliższych informacji o celach i pracy grupy; 
            grupa lub jej przywódcy czerpią korzyści materialne z tytułu 
            posiadania członków bądź bezpośrednio, przez zagarnianie ich 
            pieniędzy, bądź pośrednio - poprzez zmuszanie ich do pracy, za którą 
            nie otrzymują nic albo bardzo nędzne wynagrodzenie; wśród członków 
            grupy urabia się przekonanie, że inne poglądy i postawy są błędne i 
            niesłuszne; skrzywdzeni zostają bliscy i znajomi członków grupy - 
            rodzina, przyjaciele, a także oni sami. Właściwie nie można 
            wyznaczyć wyraźnych różnic między kultem a sektą. Często stosuje 
            się, zamiennie lub bliskoznacznie z pojęciem "kult", nowych 
            terminów, jak np. "nowe ruchy religijne".
 
 |